یک کیلو «اخلاق»،چندمتر «تقوا»
ما هم به سیاق «مدرن شده ها»، افتاده ایم به جان تمام داشته های معنوی و اخلاقی جامعه و زور می زنیم که آنها را «قابل لمس» کنیم و اسمش را می گذاریم «با برنامه بودن» و «علمی کار کردن» و «کار کارشناسی». یادمان رفته که این رویه ای که در پیش گرفته ایم، غیر از «ماتریالیسم» نیست. همه چیز باید «ماتریال» باشد تا واجد وجود و ارزش تلقی گردد و الا هیچ الزامی به پذیرفتنش وجود ندارد. در جامعه ماتریالیست، اگر از «نیکی» صحبت شود، بلافاصله دست ها را به هم می سایند تا «آن» را «لمس» کنند و اگر نتوانند لمسش کنند، بلاشک چنین عنصری «وجود» ندارد. همانگونه که ما می کنیم.
+ نوشته شده در شنبه ۳۰ آذر ۱۳۸۷ ساعت 23:29
توسط روح‌الله رشيدي
|
