فوتبالیستی دچار سانحه شده و در بیمارستان شهر بستری می‌شود... رسانه‌های استان با تمام قوا وارد میدان شده و لحظه به لحظه و مو به مو، حواشی و اخبار مربوط به این سانحه را از بیمارستان گزارش می‌کنند. صدها خبر و گزارش، در این مورد تولید می‌شود؛ به گونه‌ای که هیچ زاویه‌ای از دید این رسانه‌ها پنهان نمی‌ماند. یکی از پایگاه‌های خبری تبریز، در فاصله‌ی کمتر از نیم‌روز، از مجموع 20 عنوان خبر جدیدش، 15 عنوان را به این فوتبالیست اختصاص می‌دهد. گزارش‌های تصویری از حضور رفقا و چهره‌های مختلف فوتبالیست به داغ شدن موضوع کمک می‌کند... فوتبالیست به هوش آمده و به منزلش می‌آید؛ و حالا نوبت اخبار و گزارش‌های خبرنگاران از دید و بازدیدهاست!

این است سیره‌ی رسانه‌های ما؛ درغلطیدن در ابتذالی موجه و دمیدن در بوق غفلت. این‌ها هستند که ذائقه‌ی ملت را «زرد» و چشمان‌شان را دچار «کوررنگی» می‌کنند. این سیره‌ی مبتذل است که برای جامعه‌ای به این وسعت و عظمت، «اولویت»هایی در قواره‌ی همین رسانه‌های زرد می‌آفریند. معلوم است که این رسانه‌های گرفتار در دام ابتذال، نمی‌توانند تریبونِ بی‌تریبون‌ها باشند! و معلوم است که وقتی نوبت به فرودست‌ها می‌رسد، همین رسانه‌های پرهیاهویی که آروغ زدن جناب فوتبالیست را خبر اول و مسئله‌ی ملت می‌کنند، حنّاق می‌گیرند و لام تا کام به حرف نمی‌آیند.

طرفه اینکه بعضی به اصطلاح مدیران فرهنگی و شبه‌فرهنگی، با توهّم کار فرهنگی و رسانه‌ای و به بهانه‌ی مسخره‌ی مدیریت افکار عمومی! بیت‌المال را کرده‌اند پشتوانه‌ی چنین رسانه‌هایی و غفلتی که خود دچارش هستند را پمپاژ می‌کنند به جامعه.


+ اولویت اول رسانه های محلی، اولویت بیستم مردم نیست!

+ ای کاش او هم یک فوتبالیست بود! 

+ یک یادداشت مرتبط