ابتدا

در جامعه ما همه چیز بر کاکل "مد" می چرخد. خوردن، آشامیدن، راه رفتن، حرف زدن، خندیدن، گریه کردن و حتی اندیشیدن!

در جامعه ما، این عقل و خرد نیست که راهبر آدمی است بلکه خواهش عموم انسانها، جهت گیریهای حیات ما را مشخص می کند.

سخن گفتن از تعقل، در شرایط امروزی، خنده دارترین کلام است. سیطره اومانیته بر تمام شئون زندگی، عقل را به محاق برده و پرده بر هر چه تدبیر است گسترده.

"مُد" تعیین کننده هر اتفاقی است. آن هم به بهانه احترام به خرد جمعی.